www.techbud.com.pl Przemek Czaja 5. PRZYKŁADY BŁĘDÓW W PROJEKTOWANIU EKRANÓW AKUSTYCZNYCH Ekrany akustyczne jako sedno projektu ochrony środowiska przed hałasem mogą zawierać błędy, zarówno natury konstrukcyjnej ( co ma miejsce bardzo rzadko ) jak i akustycznej ,której to zdarzają się niestety dość często. Podstawowymi błędami w projektowaniu ekranów akustycznych pod względem akustycznym są: - zbyt mała wysokość konstrukcji. - nie wystarczająca długość ekranu ,nie odpowiadająca obszarowi ,który ma być chroniony. - usytuowanie ekranu względem źródła hałasu ,ekran usytuowany zbyt daleko źródła hałasu. - stosowanie ekranów odbijających ( przezroczystych ) w sposób niekontrolowany ,często pod wpływem presji społecznej doprowadza do pogorszenia się warunków akustycznych w innych miejscach.Dotyczy to przede wszystkim terenów mocno zurbanizowanych. Błędy te wynikają z kilku czynników ,przede wszystkim są wynikiem złej oceny poziomu hałasu lub jej prognozy. Coraz doskonalsze metody pomiarów i analizy danych pomagają wyeliminować w znacznym stopniu te błędy ,które jeszcze kilka lat temu były dość częste.Poniżej prezentujemy przykłady realizacji ekranów akustycznych ,które powstały wskutek błędnych założeń.Zdjęcia prezentują realizację ekranów w różnych technologii i nie są próbą ataku na nie ,a jedynie dokumentują błędy projektowe. Ekran akustyczny o wysokości 1,40 metra „chroniący” zabudowania przy autostradzie. Wysokość ekranu nie pozwala mu na efektywną walkę z hałasem komunikacyjnym. Konstrukcja ekranu jest nawet niższa od siatki ograniczającej autostradę. Niewłaściwa wysokość ekranu powielana jest na długości kilkunastu kilometrów. Na domiar złego chronione zabudowania znajdują się wyżej niż pas jezdni. Na tym odcinku autostrady gigantycznym kosztem poprawiono błędy. Pierwotnie zaprojektowany i wybudowany ekran o wysokości przeważnie 2-ów metrów podniesiono dwu i trzykrotnie budując na nowej konstrukcji wsporczej tuż za nim nowy ekran. Na tym odcinku autostrady nowy ekran zyskał również dyfraktor montowany na jego zwieńczeniu. Ekrany o wysokości 2,5 metra zostały zastąpione ośmiometrowymi. Podwyższenie miało również miejsce przy ekranach przezroczystych, zwiększono dwukrotnie wysokość konstrukcji, jak również nadwieszono ją zaopatrując w dyfraktor. Dom jednorodzinny „chroniony” ekranem odbijającym o długości mniejszej niż długość samego budynku. Ekran składa się również prawie wyłącznie z bramy oraz drzwi wejściowych. Tuż obok bardzo zbliżona sytuacja, ekran stojący na granicy działki. Długość ekranu zdeterminowana jest długością działki. Nie wystarczy to do skutecznej ochrony budynku.(fot. autor) Zbyt krótki i jak się wydaje również zdecydowanie za niski ekran, pomimo poniesionych ogromnych kosztów nie jest w stanie skutecznie wyeliminować hałasu komunikacyjnego. Budowa fragmentarycznych ekranów akustycznych na niektórych drogach stała się normą. Gigantyczne koszty i bardzo mierny efekt. Tworzenie iluzji walki z hałasem ma jedynie podtekst społeczny i co najwyżej psychologiczny. Tak zastosowany ekran akustyczny nie ma szans na prawidłowe funkcjonowanie. Stosowanie w niekontrolowany i chaotyczny sposób odbijających paneli akustycznych (w tym przypadku przezroczystych) może również pogorszyć klimat akustyczny w innych miejscach. W kategoriach błędów należy również rozpatrywać zmiany technologii ekranów dokonywanych przez wykonawców w stosunku do założonych przez projektanta. Jednostronnie pochłaniający ekran betonowy (na co dzień mieszkańcy widzą jego tylną część) stanął na miejscu gdzie pierwotnie zaprojektowano ekran dwustronnie pochłaniający z pustaków dźwiękochłonnych połączonych z dwustronnymi panelami drewnianymi nawiązującymi do górskiego krajobrazu. Uzyskany efekt wizualny nie pozostawia złudzeń ,stopień zadowolenia oraz odbiór społeczny tej inwestycji przez mieszkańców nie trudno odgadnąć. wróć do spisu tematów